วัดบางน้ำผึ้งนอก

วัดบางน้ำผึ้งนอก (Wat Bang Namphueng Nok) วัดเก่าแก่อายุราว 350 ปี โบราณสถานที่ยังคงคุณค่าทางสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยาตอนปลาย แวะกราบขอพรหลวงพ่อใหญ่ ชมภาพจิตรกรรมในพระอุโบสถหลังเก่า ที่เป็นตำนานเล่าขาน บนบานหน้าต่างโบสถ์ ที่มาของคำว่ามอญแหวก (ปัจจุบันภาพเลือนลางไปมาก) เดินเล่นชมวิวทิวทัศน์แม่น้ำเจ้าพระยาที่ท่าน้ำ มีศาลาให้นั่งพัก ถ่ายภาพแม่น้ำมุมกว้าง และมีท่าเรือข้ามฟากใหญ่ ที่ข้ามมาจากวัดบางนานอก เพื่อจะไปยังตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง บริเวณวัดมีร้านเช่าจักรยาน และร้านค้ามากมาย จึงเป็นเสมือนจุดเริ่มต้นของเส้นทางการปั่นจักรยานเที่ยวคุ้งบางกะเจ้า

วัดบางน้ำผึ้งนอก* อยู่ในตำบลบางน้ำผึ้ง ห่างจากตลาดน้ำบางน้ำผึ้งไปประมาณ 2 กิโลเมตร เป็นจุดที่รถยนต์เข้ามาถึงได้สะดวก เส้นทางรถมาตามถนนเพชรหึงษ์ จากนั้นเลี้ยวเข้าซอยเพชรหึงษ์ 26 จากนั้นตรงผ่านหน้าทางเข้าวัดบางน้ำผึ้งในไปจนเห็นทางเลี้ยวซ้ายไปยังวัดบางน้ำผึ้งนอก (ถนนบัวผึ้งพัฒนา) แล้วจึงเลี้ยวไปตามเส้นทางจนถึงวัดบางน้ำผึ้งนอก (ทางขวามือ)

วัดเก่าแก่แห่งนี้ ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าสร้างขึ้นเมื่อใด ใครเป็นผู้สร้าง จากหลักฐานทางสถาปัตยกรรมของโบสถ์ และวิหารเก่า สันนิษฐานได้ว่าน่าจะสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลาย ราวปี พ.ศ.2210 (เมื่อ 350 ปีมาแล้ว) และจากหลักฐานที่พบในศิลาจารึก กล่าวว่ามีเจ้าพระยาท่านหนึ่งชื่อ ธรรมธิกรณ์มั่ง มาทำการบูรณะปฏิสังขรณ์วัด และต่อมาในปี พ.ศ.2330 มีพระรูปหนึ่งชื่อ พระวิชัย มาสร้างศาลาการเปรียญไว้แทนศาลาหลังเก่า หลังจากนั้นทางวัดได้สร้างอุโบสถหลังใหม่ ทดแทนหลังเดิม และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ.2509 โดยมีสมเด็จพระนางเจ้ารำไพ พรรณี เป็นผู้ตัดหวายลูกนิมิตอุโบสถหลังใหม่ พื้นที่ของมีเนื้อที่ประมาณ 37 ไร่ หน้าวัดติดแม่น้ำเจ้าพระยา ด้านหลังเป็นถนนบัวผึ้งพัฒนา อยู่ในสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย

สำหรับคำว่าวัดบางน้ำผึ้งนอก มีคำว่า "นอก" เป็นสร้อยท้ายนั้น เพราะในสมัยก่อน ทางสัญจรหลักคือทางน้ำ เดินเรือมาถึงได้ง่าย การตั้งชื่อวัดจึงให้วัดที่อยู่ริมน้ำ มีคำว่า "นอก" ส่วนวัดที่อยู่ลึกเข้าไปข้างในให้มีคำว่า "ใน" ต่อท้าย เช่น วัดบางน้ำผึ้งนอก-วัดบางน้ำผึ้งใน, วัดบางนานอก-วัดบางนาใน เป็นต้น
 

สิ่งที่น่าสนใจภายในวัดบางน้ำผึ้งนอก

ภาพจิตรกรรมในโบสถ์และวิหารเก่า

สำหรับคนที่ชอบงานโบราณสถาน ศิลปะเก่าแก่ เมื่อมาถึงวัดบางน้ำผึ้งนอกแล้ว คงต้องตามหาโบสถ์ และวิหารหลังเก่า* ที่มีภาพสาวมอญ กล่าวกันว่าเป็นภาพสาวมอญที่สวยและเซ็กซี่ที่สุดในสยามประเทศ ตามที่อาจารย์ น. ณ ปากน้ำ** ได้บรรยายไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งของท่าน

สำหรับโบสถ์และวิหารเก่านั้น ปัจจุบันไม่ได้ใช้ทำสังฆกรรม หรือประกอบพิธีทางศาสนาใดๆ แล้ว (ได้สร้างโบสถ์ใหม่อยู่ใกล้ท่าน้ำแทน) โบสถ์และวิหารเก่า ตั้งอยู่ติดกับรั้วโรงเรียนวัดบางน้ำผึ้งนอก หากมาทางท่าเรือวัดบางน้ำผึ้งนอก ต้องเดินไปทางถนนที่จะออกซุ้มประตูวัดจึงจะเห็น หากเข้ามาจากเส้นทางถนน ผ่านซุ้มประตูวัดไปหน่อยก็จะเห็นอยู่ทางขวามือ ใกล้กับบ้านคน

อุโบสถและวิหารหลังเก่า

เป็นอาคารที่สร้างอยู่คู่กัน (ไม่มีรั้วกั้นระหว่างโบสถ์และวิหาร) ตั้งอยู่ใกล้กับถนนบัวผึ้งพัฒนา (ถนนที่รถยนต์เข้ามาได้) เมื่อขับรถผ่านซุ้มประตูวัดเข้ามาหน่อย จะเห็นอาคารโบสถ์หันข้างให้ถนนทางขวามือ หากมาจากทางท่าน้ำของวัด (ท่าเรือข้ามฟาก) ให้ตรงออกไปทางซุ้มประตูวัด ตรงไปจนสุดรั้วโรงเรียนวัดบางน้ำผึ้งนอก จะเห็นโบสถ์เก่าอยู่ซ้ายมือ

ด้านหน้าโบสถ์และวิหารเก่า จะมีทางเล็กๆ ด้านหน้าเลียบกำแพงโรงเรียน เมื่อไปด้านหน้าอาคารทั้งสอง วิหารคืออาคารทางซ้ายมือ ส่วนโบสถ์อยู่ทางขวาและมีขนาดใหญ่กว่าวิหารเล็กน้อย ทั้งคู่เป็นอาคารก่ออิฐถือปูน หลังคาเป็นเครื่องไม้ หน้าโบสถ์แต่เดิมน่าจะเคยมีส่วนที่ยื่นออกมาคลุมประตูด้านหน้า​ ปัจจุบันได้พังไปหมดแล้ว ผนังที่ฉาบปูนไว้บางส่วนได้หลุดล่อนไป จนเห็นถึงอิฐก่อชั้นใน หน้าบันของวิหาร มีลวดลายปูนปั้นเป็นช่อดอกพุดตาน ตรงกลางมีวงกลมภายในเป็นรูปนารายณ์ทรงครุฑ ส่วนหน้าบันโบสถ์ลวดลายหลุดร่อนไปหมด ทั้งสองอาคารนี้ไม่ปรากฏช่อฟ้าใบระกาหางหงส์เหมือนวัดโดยทั่วไป

(ขณะนี้อุโบสถและวิหารเก่า กำลังอยู่ในระหว่างการบูรณะปฏิสังขรณ์ ข้อมูลนี้เป็นข้อมูลก่อนการบูรณะ)

- ภายในวิหาร ประดิษฐานพระประธานสององค์ องค์ที่อยู่ด้านหน้าเป็นปางประทานพร องค์หลังเป็นปางมารวิชัย ผนังเหนือประตูหน้าต่างเดิมยังคงปรากฏภาพจิตรกรรมฝาผนังโดยรอบ แม้จะค่อนข้างจะเลือนไปมาก แต่ก็ยังคงเห็นผนังฝั่งตรงข้ามพระประธาน เป็นภาพมารผจญ กลางภาพเป็นรูปพระพุทธเจ้าประทับบนบัลลังก์ดอกบัว และพระแม่ธรณีบีบมวยผม ผนังทั้งสองข้างส่วนที่เหนือบานประตูหน้าต่างเป็นภาพเทพชุมนุม บานหน้าต่างวิหารเป็นภาพกุมภัณฑ์แบกเทวดาถือพระขรรค์

- ภายในโบสถ์ ประดิษฐานพระประธานเก่าแก่ คือ หลวงพ่อใหญ่ เป็นพระพุทธรูปปางสมาธิ ที่เคารพศรัทธาของชาวบ้านเป็นอย่างมาก ด้านซ้ายและขวาของพระประธานมีพระอัครสาวกอยู่ทั้ง 2 ข้าง ภายในโบสถ์ไม่ปรากฏภาพจิตรกรรมฝาผนัง (สันนิษฐานว่าเลือนลางไปหมด เนื่องจากเป็นบริเวณที่มีความชื้นสูง) บานประตูหน้าต่างภายในโบสถ์นี้เอง ที่มีภาพวาดต่างๆ ที่ทำให้หลายคนตามรอย มาดูศิลปกรรมของช่างศิลป์ในยุคต้นรัตนโกสินทร์ (สมัยรัชกาลที่ 3-4) ซึ่งหลงเหลือให้เห็นเป็นภาพสีฝุ่นที่บางภาพเลือนลางเต็มที เช่น ภาพหนุ่มสาวไทย ภาพการตั้งเครื่องบูชาแบบจีน (มีแจกัน ผลไม้ ดอกไม้) ภาพเทวดาทวารบาลถือดอกบัว และภาพสาวมอญนุ่งผ้าแหวก* (ปัจจุบันเลือนลางไปมากแล้วเช่นกัน)

ท่าน้ำวัดบางน้ำผึ้งนอก

เป็นจุดชุมวิวมุมกว้างของแม่น้ำเจ้าพระยา และยังมีสะพานปูนออกไปท่าน้ำที่ทำให้เห็นวิวแม่น้ำได้เต็มที่ เป็นจุดสำหรับคนที่มองหามุมสวยๆ ถ่ายรูป ท่าน้ำนี้อยู่ใกล้กับท่าเรือข้ามฟาก หากเดินออกจากท่าเรือเลี้ยวซ้ายไปหน่อย จะเห็นศาลาริมน้ำ มีสะพานปูนรั้วขาวๆ ยื่นออกไป