หาดน้ำริน เป็นหาดที่ถัดมาจากหาดพยูน อยู่ระหว่างมาบตาพุด กับบ้านฉาง เป็นหาดสั้นๆ ความยาวไม่ถึงกิโลเมตร คำว่า "น้ำริน" มาจากสภาพแนวหาดที่ลาดชัน มีน้ำไหลรินใต้ผิวดินตลอดปี หาดมีความสวยงาม ได้รับการดูแลค่อนข้างดี มีร้านค้าให้บริการอยู่บ้าง ไม่มากนัก แต่ก็มีร้านขายอาหาร เครื่องดื่มเป็นรถเข็นที่สามารถสั่งอาหารนั่งกินริมหาดได้
ริมหาดมีเสื่อกับโต๊ะเล็กๆ ให้นั่งสไตล์ญี่ปุ่น ใต้ร่มต้นหูกวางสลับต้นมะพร้าว และทิวสน แต่หาดนี้ไม่มีเตียงผ้าใบ ไม่มีเครื่องเล่นทางน้ำ เพราะหาดนี้มีโขดหินก้อนใหญ่ๆ กระจายอยู่มาก หินบางก้อนอยู่ไม่ไกลจากฝั่งมาก สามารถว่ายน้ำถึง บางคนก็ว่ายน้ำออกไป นั่งตกปลาบริเวณโขดหินกลางน้ำ หาดทรายละเอียด น้ำใสสามารถเล่นน้ำได้ เหมาะกับการมานั่งเล่นพักผ่อน รับลม สุดปลายหาดด้านซ้าย มีศาลาริมทะเล และสร้างเป็นส่วนของสวนสุขภาพ สนามเด็กเล่น เพื่อเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 จึงเหมาะกับการพาเด็กๆ และครอบครัวมานั่งเล่น บริเวณนี้มีให้บริการห้องน้ำและห้องอาบน้ำสำหรับเด็กด้วย
คนที่ได้แวะมาหาดน้ำริน สิ่งที่ไม่ควรพลาดคือการถ่ายรูปกับครอบครัวพยูนเพื่อเป็นที่ระลึก พยูนที่ทำจากหินอ่อนสลัก มีพ่อแม่และลูกอีก 3 ตัว นอนท้าแดด ลม ฝนอยู่บนโขดหินริมหาด ใกล้ๆ กับสวนสาธารณะ รับรองว่า ไม่ว่าจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงยังไง ไม่บุบสลายแน่
หลายคนอาจแปลกใจว่าทำไมครอบครัวพยูนถึงมาตั้งอยู่ที่หาดน้ำริน แทนที่จะเป็นหาดพยูน ว่ากันว่าแต่ก่อนบริเวณหาดน้ำริน มีหญ้าทะเลที่เป็นอาหารของปลาพยูนอยู่มาก ทำให้พยูนที่อาศัยอยู่ในหาดพยูน ชอบแวะมากินบุฟเฟ่กันที่หาดน้ำริน