ร้องคาราโอเกะ [เรื่องเล่าผี]

สมัยนี้เทคโนโลยีมันก็ก้าวหน้าไปเยอะแล้วใช่ไหมล่ะครับ อยากดูหนัง อยากฟังเพลง หรืออะไรก็ตาม คุณก็ทำได้ง่ายๆ เพียงแค่โหลดแอพพลิเคชั่นนั้นๆมา

วันนี้ผมจะมาพูดถึง การร้องคาราโอเกะผ่านแอพนี่แหละครับ ไม่ครับ นี่ไม่ใช่การรีวิวแอพ แต่เป็นการเล่าเรื่องบางอย่าง ที่ผมเจอมาจากในแอพนี้

ผมเป็นคนที่ชอบร้องเพลงมาก สมัยก่อนหลังเลิกเรียน ผมก็จะแวะตู้คาราโอเกะตามห้างเป็นประจำ จนเมื่อเข้าสู่วัยทำงาน ผมก็ตั้งใจเก็บเงินเพื่อทำห้องเก็บเสียงในบ้าน เอาไว้ร้องเพลงฟังคนเดียว

แต่เดี๋ยวนี้ผมไม่จำเป็นต้องทำอะไรยุ่งยากแบบนั้นแล้ว เพียงแค่ผมมีสมาร์ทโฟน 1 เครื่อง และหูฟังที่มีไมค์ 1 อัน ผมก็สามารถร้องเพลงที่ผมชอบได้ทุกที่ทุกเวลา

หน้าตาของแอพเข้าใจง่ายครับ เพียงแค่คุณเสิร์ชชื่อเพลงที่คุณชอบ มันก็จะมีขึ้นมาให้เลือกมากมาย ว่าคุณอยากจะร้องแบบเวอร์ชั่นไหน เก่า หรือใหม่ คีย์ผู้หญิง หรือคีย์ผู้ชาย จะร้องแบบเดี่ยว หรือจะคู่ แบบกลุ่มก็ยังมีให้เลือกนะครับ

เพียงแต่ถ้าคุณอยากจะร้องเดี่ยว มันก็ต้องมีค่าใช้จ่ายรายเดือนให้แอพนิดหน่อย ราคามันค่อนข้างสูงทีเดียวสำหรับผม ผมจึงอาศัยเกาะร้องคู่กับคนที่เขาจ่ายเงิน แล้วใจดีเปิดให้เราเข้าไปร้องด้วย

เมื่อเล่นไปนานๆ ผมก็ค้นพบว่า แอพนั้นไม่ใช่แค่แอพร้องเพลงเล่นไปวันๆ แต่มันเกิดการตั้งสังคมในนั้นขึ้นมา โดยจะมีคนกลุ่มหนึ่งที่เรียกตัวเองว่าแอดมิน จะคอยรวบรวมคนที่ร้องเพลงเพราะๆเข้ามาอยู่ในกลุ่ม แล้วในกลุ่มดั่งกล่าวนั้น ก็จะมีการจัดกิจกรรมบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการออดิชั่นเข้ากลุ่ม หรือการประกวดร้องเพลงชิงเงินรางวัล

ผมก็เข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้จากเพจต่างๆเรื่อยมา ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ถือว่าสะสมประสบการณ์

แต่เรื่องมันเกิดขึ้นในคืนวันหนึ่ง ขณะที่ผมไถๆมือถือหาเพลงที่อยากร้องไปเรื่อยๆ ผมก็เจอกับโพสใหม่ของเพจ

‘ประกวดร้องเพลงชิงของรางวัล และเงินรางวัลรวมกว่า 20,000 บาท’

ผมกดเข้าไปดูทันทีว่ามันพอจะมีเพลงไหนที่ผมร้องได้บ้างไหม กฎของมันก็เพียงแค่ คุณร้องเพลงแบบโซโล่เดี่ยว ที่แอดมินใจดีลงแต่ดนตรีไว้ให้ ถ้าคุณร้องดี ถูกใจแอดมิน คุณก็จะได้รางวัลไป ร้องก็ฟรี ได้หรือไม่ได้เงิน ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหาย ผมจึงตัดสินใจเข้าร่วมกิจกรรม โดยร่วมร้องเพลงส่งประกวดไปด้วยกัน 3 เพลง

เช้าวันรุ่งขึ้น มีข้อความจากแอดมินเพจส่งมาว่า เสียงร้องของผมถูกใจกรรมการ แต่คนที่กรรมการชอบ ดันมีมากกว่าของที่จะแจก ผมพอจะมีเวลาเข้ามาร้องใหม่อีกสักเพลง ภายในระยะเวลาไม่เกิน 3 วันนี้ไหม พวกเขาจะได้จัดอันดับอีกครั้ง ว่าใครควรจะได้รางวัลไหนไป

ผมจัดการเคลียร์งานทั้งหมดโดยเร็ว แต่มันก็มาเสร็จเอาวันสุดท้ายที่เขาให้ส่งเพลงพอดี หลังเลิกงานผมก็เข้าไปดูว่าพอจะมีเพลงอะไรที่ผมร้องได้บ้าง โดยพบว่ากติกาใหม่นี้ จะกำหนดให้เราร้องเพลงคู่กับหนึ่งในแอดมินของเพจ ไม่ได้ร้องคนเดียวเหมือนรอบที่ผ่านมา

หลังจากเลื่อนหาอยู่เกือบ 10 นาที ผมก็เจอเพลงเก่าเพลงหนึ่งที่ผมชอบฟังสมัยเป็นวัยรุ่น ผมจึงเลือกร้องเพลงนี้ เพื่อจะส่งเข้าประกวดรอบสุดท้าย

ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี แอดมินที่ร้องคู่ผมก็เสียงหวานนุ่มน่าฟังทีเดียว ผมจึงจัดการกดบันทึกเพลงนั้น แล้วส่งลิ้งก์ไปในช่องแชท โดยระบุว่าเป็นเพลงรอบชิงที่ผมเลือก

วันต่อมา ผมได้รับแจ้งจากแอดมินเพจว่าผมทำผิดกติกา ลิ้งก์ที่ผมส่งไป เขาไม่สามารถเปิดฟังได้ อีกทั้งเพลงนั้นที่ผมเลือก ยังไม่ใช่ 1 ในเพลงที่เขาจัดไว้ให้ร้องอีกด้วย

ผมก็ยืนยันว่ามันมีแท็กการประกวดรอบชิงอยู่จริงๆนะ แล้วจากลิ้งก์ที่ส่งไปผมก็กดเข้าฟังได้ปกติ และเพื่อเป็นการยืนยันว่าผมไม่ผิด ผมจึงกดอัดหน้าจอขณะที่เปิดเพลงนั้นฟัง อัพลงช่องยูทูปของผม แล้วส่งเป็นลิ้งก์ยูทูปไปให้แอดมินอีกรอบ

หลังจากแอดมินเปิดอ่าน ก็ไม่มีข้อความตอบกลับอะไรส่งมาที่ผมอีก มีแต่โพสใหม่แจ้งไว้หน้าเพจว่า

‘ขอยุติการประกวดร้องเพลงชิงเงินรางวัลครั้งล่าสุด เพราะเหตุสุดวิสัยบางอย่าง ขออภัยทุกท่านที่ร่วมส่งเพลงมาในครั้งนี้ด้วย’

ข้อความนั้นทำให้ผมเริ่มไม่พอใจเพจ เขาควรจะแจ้งมาที่ผมด้วยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ยกเลิกเพราะอะไร หรือเพราะผมทำผิดกติกาจริงๆ แล้วเขาไม่รู้จะบอกผมยังไงรึเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นผมพร้อมจะสละสิทธิ์อยู่แล้ว

หลังจากนั้นผมจึงกดยกเลิกติดตามเพจไป เพราะคิดว่าเขาทำไม่ถูก ที่อยู่ๆจะมาประกาศยุติการแข่งขัน โดยไม่แจ้งอะไรให้ทราบ แล้วก็ไม่ตอบแชทผมแบบนั้น

ไม่กี่วันต่อจากนั้น ผมก็ยังคงร้องเพลงในแอพนี้อยู่เรื่อยๆ แต่ไม่เข้าไปร่วมกิจกรรมของเพจไหนอีกแล้ว จนกระทั่งผมไปเจอยูซเซอร์ของคนๆหนึ่ง ชื่อแอคของเขาคุ้นๆเหมือนผมเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

ผมจึงเข้าไปดูที่หน้าของแอคตัวเอง ที่หน้านั้นจะมีเพลงที่เคยร้องเอาไว้ถูกเซฟไว้อยู่ ปรากฎว่าเขาชื่อเดียวกับแอดมินเพจนั้น คนที่ผมร้องเพลงคู่ด้วยในรอบชิง

ผมก็โกรธเขานะ เพราะคิดว่าเป็นเขาแน่ๆที่ยกเลิกการประกวดวันนั้น ผมกดเข้าไปดูว่าเขามีการเคลื่อนไหวอะไรบ้าง แล้วตอนนั้นเองมันก็มีเพลงใหม่เด้งขึ้นมาพอดี

แอพนี้จะมีทั้งการร้องเพลงแบบเปิดกล้อง และไม่เปิดกล้องครับ ครั้งนี้ผมเจอว่าเขาอัดเพลงแบบเปิดกล้องเอาไว้ จึงขอกดเข้าไปดูหน้าตาซะหน่อย

พอกดเข้าไปขอจอยเพลงด้วยแล้ว หน้าจอของแอพก็เป็นสีดำมืด คือเขากดเลือกแบบเปิดกล้อง แต่กลับไม่ได้หันกล้องให้มองเห็นตัวเอง ผมนึกหงุดหงิดนิดหน่อย ว่าแล้วจะกดเลือกแบบวีดีโอให้แอพมันโหลดช้าทำไม แต่ก็ยังเลือกที่จะร้องเพลงคู่กับเขา

ต้องบอกก่อนว่าแอพนี้เวลาร้องเพลงคู่กัน ตัวหนังสือที่เป็นเนื้อเพลง จะมีแบบสีกับไม่มีสีครับ ที่มีสีคือท่อนที่เราต้องร้อง ส่วนที่ไม่สีก็เป็นท่อนของอีกฝั่ง

ท่อนแรกที่ขึ้นมาเป็นตัวหนังใสๆ เป็นอันรู้กันว่าท่อนนี้ต้องปล่อยให้อีกฝ่ายร้อง ผมก็รอแล้วรอเล่า รอจนท่อนที่มีสีวนมาถึง ผมก็ยังไม่ได้ยินเสียงอีกฝั่งร้องมาเลย หน้าจอก็ยังคงดำมืด นิ่งสนิท ไม่มีทีท่าว่าจะหันกล้องเข้าหาตัวเองสักที

ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรมาก ก็จัดการโซโล่เดี่ยวไปจนจบเพลง เพลงที่ร้องวันนี้เป็นเพลงเก่าที่เคยฟังเมื่อนานมากมาแล้ว หลังร้องเสร็จก็นึกได้ว่าแชร์ลงเฟสหน่อยน่าจะดี เพื่อนๆหลายคนน่าจะคิดถึงความทรงจำเก่าๆกันอยู่บ้าง

ตอนเช้าของอีกวัน มีแจ้งเตือนของเฟสบุ๊คขึ้นมาเต็มหน้าจอโทรศัพท์ไปหมด เพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ทั้งหลาย พากันมาเม้นใต้ลิ้งก์เพลงที่ผมลงไว้เมื่อคืน ทั้งชม ทั้งพูดติดตลก แต่ในทุกๆข้อความจะมีประโยคแซวว่า ผู้หญิงที่ร้องด้วยเสียงเพราะจัง

ผมกดเข้าไปดูข้อความอื่นๆ ก็มีอีกหลายเม้นทีเดียวที่มาแซวว่าผมร้องคู่แฟนหรอ เสียงออดอ้อน หวานเยิ้มกันเชียว

ผมนึกขำที่พวกนั้นแซวกันได้เป็นเรื่องเป็นราว ทั้งๆที่เพลงที่ลงมันก็มีเสียงผมอยู่คนเดียว

ผมกดเลื่อนลงไปเรื่อยๆ อ่านเม้นคนนั้นคนนี้ แล้วอยู่ๆก็มีคนหนึ่งทักอินบ็อกมา เพื่อนที่ทำงานผมส่งรูปที่แคปจากคลิปวีดีโอตัวหนึ่งมาให้ผมดู

เป็นรูปมืดๆดำๆบ้าง เป็นรูปลายไม้สีน้ำตาลๆบ้าง รูปผ้าสีนวลๆบ้าง แต่โดยรวมแล้วดูไม่รู้เรื่องว่ามันคือรูปอะไร

“มึงว่าใช่ป่ะวะ” เพื่อนผมถาม

“ใช่ไรวะ” ผมตอบด้วยความงุนงง

“เมื่อคืนมึงร้องเพลงกับใคร”

“ร้องกับใครอะไร กูร้องคนเดียว ก็อีกฝ่ายเค้าไม่ยอมร้องด้วย กูเลยร้องคนเดียวแม่งจนจบเลย แล้วไม่ร้องไม่พอนะ ไม่รู้จะเปิดกล้องทำไม เปิดแล้วก็ไม่ถ่ายหน้า แอพโหลดช้าชิบหาย” ผมบ่นกลับไปยาวเหยียด เพราะอารมณ์โมโหที่คั่งค้างจากเมื่อคืน

“มึงมันมีเสียงผู้หญิงร้องกับมึงจริงๆนะ แล้วมันก็ยัง...”

เพื่อนผมพิม์มาแค่นั้นแล้วก็หายไป นานเสียจนผมเริ่มนั่งไม่ติด มันจะแกล้งอะไรผมกันอีก

“อะไรของมึง แล้วมึงส่งรูปอะไรของมึงมา ดูไม่รู้เรื่อง” ผมพิมพ์ถามไปด้วยความหงุดหงิด

“รูปจากวีดีโอ ที่มากับลิ้งก์เพลงมึงไง”

ผมขมวดคิ้วไม่เข้าใจ จากที่เห็นเมื่อคืนก็มีแต่ภาพดำๆ เพลงก็ไม่เห็นร้องสักคำ แล้วพวกมันเอาเรื่องอะไรมาพูดกัน กดกันเข้าไปถูกลิ้งก์จริงๆรึเปล่า

ยังไม่ทันที่ผมจะได้กดออก ไปลองฟังเพลงดูใหม่ เพื่อนผมมันก็ส่งวีดีโอ ที่อัดจากหน้าจอคอมพ์ของมันมาให้

“นาทีที่ 2:34 กูทำสโลว์ไว้ มึงลองดู” มันบอก

ผมกดดูคลิปที่มันส่งมา เป็นคลิปที่กดเปิดลิ้งก์เพลงของผมฟังอีกที หน้าจอก็ดำๆเหมือนเมื่อคืนที่ผมเห็น ผมไม่กล้าใส่หูฟัง เพราะกลัวจะได้ยินเสียงผู้หญิงแบบที่พวกมันแซวกัน

เวลาของวีดีโอรันไปเรื่อยๆ แต่ภาพหน้าจอก็ยังคงเป็นสีดำเหมือนเครื่องค้าง จนกระทั่งถึงวินาทีที่เพื่อนผมทำสโลว์โมชั่นไว้ ผมก็ได้เห็นว่าวีดีโอตรงนี้เหมือนกล้องมันสั่นคล้ายหลุดมือ หรือถูกกระแทกจนโฟกัสเปลี่ยน

จากสีดำทั้งจอ เห็นเป็นแผ่นไม้สีน้ำตาลอยู่ด้านบน อีกแป๊บนึงก็เห็นเป็นสีขาวๆของผ้าที่ถูกบุติดกับแผ่นไม้ มีผ้าลายลูกไม้สีทองๆติดอยู่ที่ขอบ


นี่มัน...

...ด้านในของโลงศพ....


ตอนนั้นเองที่ผมกำลังอ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็น กล้องก็เหมือนถูกเหวี่ยงอย่างแรงจนภาพหมุน แล้วจังหวะหนึ่งภาพก็ไปหยุดค้างอยู่ที่...

...ใบหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง ผิวพรรณเป็นสีเหลืองซีด ตาปิดสนิท ที่จมูกและปากมีก้อนสำลีสีขาวอุดอยู่...

ผมตกใจเด้งตัวออกจากคอม จึงทำให้หูฟังหลุดออกจากคอม เสียงเพลงที่ผมร้องไว้เมื่อคืนดังขึ้น จนถึงท่อนต่อมามันก็กลายเป็นเสียงของผู้หญิง

เพื่อนเวรมันมาร่วมมือกันแกล้งผมแน่ๆ ผมโมโหจนแทบโยนคอมพ์ทิ้ง แล้วนี่ศพใคร ทำไมไปเอาเขามาล้อเล่นแบบนี้

ในขณะที่ผมกำลังหันไปหยิบมือถือ เพื่อที่จะโทรไปต่อว่าเพื่อน ก็มีข้อความจากธนาคารเด้งขึ้นมาพอดี

‘ 17-02-17@10:24

บช. X34562x เงินเข้า 5,000 บาท

ใช้ได้ xx,xxx บ.‘

ผมรีบกดเข้าไปดูที่แอพธนาคาร มีเงินเข้าบัญชีของผมจริงๆ 5,000 บาท ต่อจากนั้นก็มีแชทจากแอดมินเพจ ที่ผมไปประกวดร้องเพลงไว้เมื่อวันก่อน เด้งขึ้นมา

‘ขออภัยสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้นะครับ ทางเรามีปัญหาบางอย่างที่ทำให้ต้องยุติกิจกรรมไป แต่วันนี้เราได้คุยกันแล้ว และคุณเป็นผู้ชนะ เราจึงทำการโอนเงินมาให้ ตามบัญชีที่เคยให้ไว้ครับ’

ตอนนั้นผมงงไปหมดว่าอะไรเป็นอะไร แต่ยังไม่ทันจะได้คิดอะไร ลิ้งก์วีดีโอที่ผมเปิดไว้ก็เล่นไปจนจบเพลง หน้าจอของวีดีโอกลายเป็นรูปดำมืดเหมือนเดิม ผมรีบเอื้อมมือไปปิดคอมพ์ทันที

ในตอนที่ผมหันซ้ายหันขวา ใช้ความคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วผมควรจะทำอะไรดี มันก็มีเสียงเหมือนคลื่นรบกวนดังออกมาจากลำโพงคอมพิวเตอร์ ที่ผมมั่นใจว่าผมปิดมันไปแล้ว

เสียงแทรกนั้นดังอยู่สักพัก ก่อนที่มันจะมีเสียงอื่นดังขึ้นมา

“ขอบคุณที่มาร้องเพลงด้วยกันนะคะ”

ผมวิ่งออกจากบ้านอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อมีเสียงผู้หญิงที่ร้องเพลงคู่ผมพูดขึ้น ทั้งๆที่ผมชักปลั๊กคอมออกหมดแล้ว

หลังจากหนีไปขอค้างอยู่กับเพื่อนเป็นเวลา 2 วัน ผมก็ใช้มือถือเพื่อนติดต่อไปที่แอดมินเพจนั้นอีกครั้ง ไถ่ถามจนได้ความมาว่า

ก่อนวันประกาศผลครั้งสุดท้าย แอดมินคนหนึ่งที่เลือกให้ผมเข้ารอบชิง เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต

แต่เพราะมีคนจำนวนมากให้ความสนใจกิจกรรมนี้ แอดมินที่เหลือจึงยืนยันที่จะประกาศรางวัลต่อไป เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอผมส่งลิ้งก์ยูทูปที่อัดเพลงของตัวเองไปให้เขา แอดมินทุกคนก็รู้ทันทีว่านี่คือเสียงของเพื่อนที่ตายไป พวกเขาจึงขอยุติกิจกรรมนั้นลงก่อน

วันที่เขาโอนเงินให้ผม คือวันที่เผาแอดมินคนนั้น เพื่อนแอดมินคนอื่นๆจึงตกลงกันว่า ให้ผมเป็นคนได้เงินรางวัลนี้ไป เพราะไม่มีผู้เข้าประกวดคนอื่นมองเห็นลิ้งก์เพลงนั้นเลย พวกเขาจึงมั่นใจว่าแอดมินที่เสียไป เขาเลือกให้ผมเป็นผู้ชนะในกิจกรรมครั้งนี้แล้ว…